Jaloers..
meisje
dat ik kan missen
missen als kiespijn
telkens weer
keert hij naar haar terug
als hij weer eens niet weet
wie hij moet beminnen
dan zoekt hij zich rot
en denkt ach ik stop
hij keert terug naar haar
en geeft het op..
maar mij kan hij toch krijgen ?
ziet hij dat dan niet ??
echte frustratie leer ik nu kennen
eindeloos verdriet
ik toon het hem toch
wel elke dag
met een grapje
of een lach..
hij weet het best
natuurlijk wel
hoe ik me nu voel
in m'n verdwaalde vel
waarom doet hij dan zo
en maar spelen met mijn gevoelens
waarom lacht hij dan zo
en doet hij alsof ik hem niets doe
misschien is hij bang
want
wie weet
zou hij wel
van me kunnen gaan houden..
Reacties op dit gedicht
| ~¤AiTaNnA¤~: | Woensdag, november 13, 2002 21:52 |
| ..Off CouRrRrse da dee van u kan houduh, en da weet dieje volges mij ook ma da ander menske .. ya know who *Gr* .. iz gwoon een.. pffff.. gij zij veel beter dan da kind, trust me, u face is tenminste ni misvormd (- let ma is trug op die hare mond :|:$) en gij zij vele liever enzo, ge moe dervoor fighte, krabt vo mijn part madameke haar oogjez *uit* :p:$ pompom.. ma enfin.. ~HeRe 4 YoU, Ya KnEuWwW ?? ;p:)~ -X- KuUuZzZ -X- ¨¨TiEkE¨¨ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dylis | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2002 | ||
| Thema's: | ||