Mens
Zoveel bomen
zoveel banen
zoveel dromen
zoveel tranen
Alles waar j’ als kind van droomt
alles waar je op blijft hopen
gaat kapot terwijl je wordt klaargestoomd
om als volwassene over straat te lopen.
Zoveel mensen
zoveel woorden
zoveel wensen
die ontspoorden
hoeveel dromen worden niet vernield
hoeveel kinderen worden nooit gehoord
wat heeft ons toch bezield
toen we de mens in ons hebben vermoord
Zoveel pijn
zoveel bedrog
zoveel venijn
en zoveel haat, en toch…
alles wat jij weet
al wat jij hebt meegemaakt
alles wat jij zag en deed
heeft van jou een mens gemaakt.
zoveel banen
zoveel dromen
zoveel tranen
Alles waar j’ als kind van droomt
alles waar je op blijft hopen
gaat kapot terwijl je wordt klaargestoomd
om als volwassene over straat te lopen.
Zoveel mensen
zoveel woorden
zoveel wensen
die ontspoorden
hoeveel dromen worden niet vernield
hoeveel kinderen worden nooit gehoord
wat heeft ons toch bezield
toen we de mens in ons hebben vermoord
Zoveel pijn
zoveel bedrog
zoveel venijn
en zoveel haat, en toch…
alles wat jij weet
al wat jij hebt meegemaakt
alles wat jij zag en deed
heeft van jou een mens gemaakt.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, november 14, 2002 00:51 |
| laat ons dan de keten breken die ons schade doet herhalen, laat ons het verhaal hertalen, niets is wat het heeft geleken. groetje, hans |
|
| gevleugeld vriendje: | Woensdag, november 13, 2002 23:24 |
| tik tak toktok, mijn kleine mensenhartje klopt nog steeds duidelijk merkbaar... Dus ik ben niet vermoord, misschien wat ouder maar nee geen moord liefs |
|
| Marten: | Woensdag, november 13, 2002 21:58 |
| Mooi! En ook weer droevig. Gelukkig ben ik nog heeeel kinderachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Petite Anette | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 13 november 2002 | ||
| Thema's: | ||