Tweede ontmoeting
Je zit naast me op het bankje
en de wind speelt met je haar.
Wil je strelen, wil je kussen,
maar ik blijf een twijfelaar.
Ik kijk je aan en voel je blik
tot in het diepste van mijn hart.
Verdrink volledig in je ogen,
iets wat me mateloos verward.
Je raakt me aan en kust me teder,
en voel de warmte van een vrouw.
Fluisterend, als in een droom
vertel ik dat ik van je hou.
Als ik ooit de kans zou krijgen
en 'n moment mocht overdoen,
was het deze op het bankje,
met die lange tedere zoen.
Over dit gedicht
| Auteur: Frits Nieuwenburg | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2002 | ||
| Thema's: | ||