Hoe vaak heb ik de waarheid
verdraaid uit angst
heb ik de leugen
overtuigd tot leven gebracht
want mijn angst voor onbegrip
blokkeerde elke stem.
Hoe vaak voelde ik de leugen
in mezelf bijten in mijn hart
liep ik gebukt onder last
waarin ik zelf ging geloven
was iedereen al duidelijk
dat het mijn leugen was.
Toen de schepper ontkende
was zijn vlucht bezwaard
in de koude nacht
wist ik dat ik ook liegen kon.
Bracht de erkenning in mezelf
de wijsheid weer tot warmte.
14-11-‘02/10:18
$uperFlo: | Donderdag, november 21, 2002 20:34 |
idem | |
Dodo: | Vrijdag, november 15, 2002 16:13 |
Geen betere kennis dan zelfkennis... Sterk en mooi gedicht.. |
|
Nette: | Vrijdag, november 15, 2002 00:28 |
Prachtig gedicht! Heel herkenbaar. Greetzz Nette | |
louise: | Donderdag, november 14, 2002 13:58 |
er zijn weinig mensen die de waarheid durven te erkennen maar ook weinig die durven te zeggen dat leugens ooit de overhand namen mooi geschreven liefs louise |
|
The Wizard Of Lightning: | Donderdag, november 14, 2002 10:41 |
:o) | |
Auteur: Di Angeli | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 14 november 2002 | ||
Thema's: |