Witte wereld
Ik staar naar buiten
waar zich langzaam
een witte wereld vormt
De serene rust
die deze uitstraald
doet me even
alle tegenslagen vergeten
De wereld lijkt
een wonderschone plek
Langzaam komen de herinneringen
van voorbije tijden
Een traan rolt
over mijn wangen
Een glimlach verschijnt
op mijn gezicht
Leven is een -op en
aftelsom om in
balans te blijven
waar zich langzaam
een witte wereld vormt
De serene rust
die deze uitstraald
doet me even
alle tegenslagen vergeten
De wereld lijkt
een wonderschone plek
Langzaam komen de herinneringen
van voorbije tijden
Een traan rolt
over mijn wangen
Een glimlach verschijnt
op mijn gezicht
Leven is een -op en
aftelsom om in
balans te blijven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Lisanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||