Minuten worden uren
Minuten worden uren,
de tijd schrijdt niet meer voort.
In jou armen is de tijdstilstand,
die me zo intens bekoort.
De eeuwigheid gevangen,
in 'n moment van tederheid.
'n moment sereen en kwetsbaar,
overstelpt met innigheid.
Een waargeworden droom ben jij.
Een eeuwig durend lief.
Een mij toegereikte liefde,
waarmee in eenzaamheid doorklief.
Ik hou van je.
Reacties op dit gedicht
| x__OnlYme__x: | Donderdag, juni 22, 2006 08:31 |
| MOOI GESCHREVN! | |
| shy-girly: | Zaterdag, november 16, 2002 14:13 |
| Super mooi!!:) | |
| Jacobs Ivan: | Zaterdag, november 16, 2002 11:44 |
| heel mooi !! | |
| Iejoor: | Zaterdag, november 16, 2002 09:35 |
| Als dit haar hartje niet even stil doet staan... Hoe stralend mooi...geweldig... Liefs chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Frits Nieuwenburg | 
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 16 november 2002 | ||
| Thema's: | ||