Kerstbezinning
Als geluiden verstommen onder de den
die pronkt met fonkelende lichtjes
komt steeds dat wonderlijk besef
dat wij in welvaart de waarheid zijn vergeten
willen we delen als het eten heeft gesmaakt
komt buikpijn onverwachts door overvloed
trots presenteren we elkaar in het nieuw
is de protserigheid geen moment teveel
zingen onze brave liederen van goedheid
als de dood in het portiekje de zwerver nam
worden zelfs mijn woorden onecht
want wat is waarheid zonder daad
gedachten aan al dat goeds wat even leeft
is niet mijn leugen als ik somberheid verkies
feestelijk alleen met hen in mijn hart
het ware verhaal van kerst kan ervaren.
16-11-‘02/12:24
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zaterdag, november 16, 2002 18:05 |
| hoe vaak wordt niet vergeten waar het werkelijk om gaat.....tenminste wat kerstmis eigenlijk zou moeten betekenen...... ik hoop dat jou gedicht een hoop mensen aan het denken zet.....mij heb je alleszins geraakt..... héél mooi..... |
|
