winter
winterstilte over witte velden
dwaas dwarrelen de vlokken neer
een levend wezen ziet men zelden
het land heeft zelfs geen heer
de eenzaamheid is hier bedolven
witte pracht heerst kil
wolken zijn de golven
wat is de winter stil
dwaas dwarrelen de vlokken neer
een levend wezen ziet men zelden
het land heeft zelfs geen heer
de eenzaamheid is hier bedolven
witte pracht heerst kil
wolken zijn de golven
wat is de winter stil
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, november 19, 2002 00:26 |
| word stil als de winter en kom van koude een aloud verlangen voorbij. groetje, hans |
|
| DrieGeetjes: | Zondag, november 17, 2002 14:51 |
| Héérlijk, Conrad! Jo. ;o)x |
|
| Marieke: | Zondag, november 17, 2002 12:32 |
| Oei, ik voel de kou gewoon tijdens het lezen! En dat terwijl ik de winter zo gezellig vind! Maar ja, ik kruip ook lekker weg bij de kachel! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Conrad | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2002 | ||
| Thema's: | ||