De knoop
De knoop van mijn gevoel zat in de war.
De uiteinden kon ik niet vinden
zonder harten te breken.
Verdriet werd de baas
in het gevecht
tegen het geluk.
De rust is in mijn hart gekeerd
als een welkome gast.
Weinigen begrijpen de woorden
die mijn stille mond spreken.
Omdat ze in dovemansoren belandden.
Zij die het verstonden,
grepen naar mijn hand
om me te laten leven.
Hun namen zijn
in mijn hart gegrift
als littekens van geloof.
Om me te laten herrinneren
dat ware vriendschap
het kostbaarste bezit is
dat een mens kan krijgen.
Reacties op dit gedicht
| Fenix: | Dinsdag, november 19, 2002 22:56 |
| prachtig gedicht, benneke! je hebt gelijk... ware vriendschap is het kostbaarste wat een mens ooit kan hebben. Zeker als het jouw vriendschap is... liefs, Fenix xxx |
|
| Iejoor: | Maandag, november 18, 2002 09:22 |
| En jij kreeg het, omdat je het verdiende... Heel mooi ben, Liefs en Sterkte, Chiara. |
|
| The Slayer: | Maandag, november 18, 2002 01:04 |
| heeeel mooi Ben !!! echt een heel lief gedichtje voor de mensen dieje erg kostbaar zijn :-) en ja Vriendschap is het allermooiste geschenk dat iemand in zijn leven kan krijgen, misschien zelf mooier dan liefde.... koester ze maar goed ;-) maar daar twijfelik niet aan ;-) veel liefs Slayerke |
|
| Bert Lagom: | Maandag, november 18, 2002 00:43 |
| Dit gedicht draag ik op aan: Mieke en Mientje; Chiara; Marlies; Marc, Patsy en de kinderen; Pelle en Regine; David, Dyna en de kinderen. Ik hou van jullie. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: DiAngeli | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2002 | ||
| Thema's: | ||