verwarrend
Liegen en verdraaien.
Niet zeggen hoe het echt gaat.
Gewoon maar doorgaan.
Want het is toch nooit 'te laat'.
Een volwassen vrouw,
maar ergens zo bang als een kind.
Bang om toe te geven,
dat de anorexia toch langzaamaan wat wint.
Niet zeggen hoe het echt gaat.
Gewoon maar doorgaan.
Want het is toch nooit 'te laat'.
Een volwassen vrouw,
maar ergens zo bang als een kind.
Bang om toe te geven,
dat de anorexia toch langzaamaan wat wint.
Reacties op dit gedicht
| geranne: | Dinsdag, november 19, 2002 09:51 |
| misschien dat het nu wint, maar je kan terug vechten en winnen. Kom op meis, je kunt het! Laat je niet gek maken door jezelf! Je bent heel sterk, geloof me, en je bent ook sterk genoeg om er tegen in te gaan hoe moeilijk al die gedachten ook zijn ( i know...) XXXzjes Geranne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wendy k | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2002 | ||
| Thema's: | ||