Aan de lezer
Ik ken jou niet, jij vreemde wandelaar,
Maar daar verstopt achter je glazen buis,
In de zoemende warmte van je eigen huis,
Waren wij tweeën nooit dichter bij elkaar.
Gebogen over je toetsenbord, lees jij ongestoord,
wat ik uit pure noodzaak heb geschreven.
Verenigd in eenzaamheid, geef ik je mijn woord:
Liefste, er zijn nog mensen, er is nog leven.
Maar daar verstopt achter je glazen buis,
In de zoemende warmte van je eigen huis,
Waren wij tweeën nooit dichter bij elkaar.
Gebogen over je toetsenbord, lees jij ongestoord,
wat ik uit pure noodzaak heb geschreven.
Verenigd in eenzaamheid, geef ik je mijn woord:
Liefste, er zijn nog mensen, er is nog leven.
Reacties op dit gedicht
| jeroen buis: | Donderdag, oktober 25, 2001 18:52 |
| weet ik maar toch leuk gedicht |
|
| Jos Leus: | Donderdag, juni 28, 2001 07:56 |
| Ja dit heeft wel iets, mooi gedaan ! | |
| Sandra B: | Dinsdag, juni 19, 2001 12:33 |
| en weer een hele mooie | |
| Petronella: | Woensdag, februari 21, 2001 18:55 |
| Een vriend nodig? | |
| debby: | Zaterdag, januari 27, 2001 16:45 |
| hoi, ik lees veel gedichten hier maar toch ben ik onder de indruk van jou gedicht ik wil je vragen om je gedicht na tevertellen in jou eigen woorden want daar ben ik benieuwd na! ik hoop dat je me terug mailt... groetjes debby |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||