"Gebroken wit..."
Het regent sterren
aan de hemel van mijn leven
En ik vertrouw haar naam toe
aan de nacht
Ooit was ik vertrouwd
met al haar pracht
Mijn wonderlijke wapen
tegen angst
De wereld was witter
dan de onschuld kon omvatten
Zo droegen wij gewaden
van geluk
Uiteindelijk bezweken
onder druk
Eerlijk duurt al eeuwen
niet het langst
Hoe bitter dan het besef
haar nimmer te omarmen
De gewaden en 't geweten,
bot besmeurd,
zijn veel te vroeg verloren
en verkleurd
Ontwapend tuur ik naar 't
gebroken wit
En ik lieg me naar de lente
daar de lange nacht
me tegen zit...
shelby: | Donderdag, november 21, 2002 21:14 |
traan in mijn ogen.. Knap staaltje werk man.. Mooi, echt wel.. Dikke kus.. |
|
Roxette: | Dinsdag, november 19, 2002 16:44 |
gebroken wit....wat een prachtige titel bij een schitterend gedicht Rox |
|
waterval: | Dinsdag, november 19, 2002 15:23 |
Je krijgt hier terechte complimenten want het is hééééééééééél mooi..... | |
Cartooneken: | Dinsdag, november 19, 2002 14:05 |
Wederom een juweeltje Bas.. Liefs Toon, die zich verveelt op school ;-) |
|
christina: | Dinsdag, november 19, 2002 09:41 |
een echte Bassie hier weer te lezen prachtig echt waar liefs knuffie ma-ma freak |
|
~Marina~: | Dinsdag, november 19, 2002 09:40 |
... liefs, Mar |
|
blommeke: | Dinsdag, november 19, 2002 09:14 |
je hebt je gevoel erg duidelijk kunnen maken in dit gedicht, mooi Bas, Blom |
|
wijnand.: | Dinsdag, november 19, 2002 08:49 |
schitterend heel gevoelig | |
Auteur: Basje | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 november 2002 | ||
Thema's: |