Heel even alleen zijn
Heel even alleen zijn
Heel even wil ik alleen zijn
Starend voor me uit
Wil even in mezelf alleen zijn
En gil het in stilte uit
Even aan de rand van de zee
De grens tussen water en land
Geef ik even mijn zorgen mee
Voel het contact met het zand
Heel even weg te vluchten
Vluchtend van de realiteit
Heel even wil ik vluchten
Om geheel mezelf te zijn
Starend over het wilde water
Vragend naar de goede weg
Stilte is het enige antwoord
Die zo alles aan me zegt
Even stilte langs het water
Voel ik de macht der aarde
Alles vergetend verdwijnend
Niets is eeuwig blijvend
Shadow
Reacties op dit gedicht
| flyingbabe: | Dinsdag, november 19, 2002 20:45 |
| k sta onder de indruk shadow zachte woorden in een prachtige inhoud knuff, babe |
|
| Susanne S: | Dinsdag, november 19, 2002 18:50 |
| Echt een schitterend gedicht! Het grijpt me heel erg aan... Dat wil ik ook wel eens, eventjes alleen... Liefs en xxx Susanne | |
Over dit gedicht
| Auteur: shadow | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2002 | ||
| Thema's: | ||