Bij de zee vind ik rust!
Stille wateren
woeste golven
Gedachten een puinhoop
Onder vragen bedolven
Strelende wind
Slopende stormen
Verdwaasd starend
Wereld zonder vormen
Zinderende lucht
ontzagwekkende donder
Sla ik op de vlucht
voor mezelf in het bijzonder
Voortgeduwd door wind
Smachtend naar de kust
Zee is zo kalmerend,
eindelijk rust!
woeste golven
Gedachten een puinhoop
Onder vragen bedolven
Strelende wind
Slopende stormen
Verdwaasd starend
Wereld zonder vormen
Zinderende lucht
ontzagwekkende donder
Sla ik op de vlucht
voor mezelf in het bijzonder
Voortgeduwd door wind
Smachtend naar de kust
Zee is zo kalmerend,
eindelijk rust!
Reacties op dit gedicht
| *LoveLess*: | Woensdag, januari 17, 2007 10:09 |
| heel mooi geicht,, mooi verwoord. ken het gevoel ook alleen ik heb het in het park en op het voetbalveld, kuzzies *LoveLess* | |
| Adri: | Donderdag, november 21, 2002 10:03 |
| JA! zo voel ik me ook bij de zee, t lijkt wel of daar geen gedachten zijn, alleen maar rust, heel mooi, xx Adri | |
Over dit gedicht
| Auteur: adelief | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2002 | ||
| Thema's: | ||