Utopie
Als van tussen mijn toekomst gegrepen, kwam jij.
Ik lachte, de illusie als echt ervarend,
blind, en ongeschrokken
wanneer ik smacht en je bemin.
Dichterbij streel je ongestoord mijn blik,
waarin de ware ik, die niet meer minnen kan,
verborgen ligt.
En ik werd wakker uit je droom,
en vraag me schreiend af,
wie je bent...
Reacties op dit gedicht
| Nightelf: | Woensdag, november 20, 2002 18:37 |
| op een dag zal je dat ontdekken,en ze is altijd dichter dan je denkt en als je ze gevonden hebt zal je illusie het ware worden. Nightelf | |
Over dit gedicht
| Auteur: -Wouter- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2002 | ||
| Thema's: | ||