De zon, de wolken, het leven, de do
Wetend dat de zon zal schijnen
Wanneer de donkere wolken verdwijnen
Er geen tranen meer rollen
We weer kunnen grappen en grollen
Het moet een plaats krijgen zeggen ze
Maar hoe goed kennen zij me
Als een steen op het strand
Alleen aan op het zand
Denken alleen ervoor te staan
Maar dit kan je niet alleen aan
Het verlies brengt ons veel verdriet
Het verdriet van een dierbare die ons verliet
Wanneer de donkere wolken verdwijnen
Er geen tranen meer rollen
We weer kunnen grappen en grollen
Het moet een plaats krijgen zeggen ze
Maar hoe goed kennen zij me
Als een steen op het strand
Alleen aan op het zand
Denken alleen ervoor te staan
Maar dit kan je niet alleen aan
Het verlies brengt ons veel verdriet
Het verdriet van een dierbare die ons verliet
Reacties op dit gedicht
| karin jansen: | Woensdag, november 20, 2002 19:11 |
| iemand verliezen die je dierbaar is, is altijd heel moeilijk .... veel sterkte! heel erg mooi beschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: renata | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2002 | ||
| Thema's: | ||