Moeder
Moeder
geef mij over
aan gevoelens
leg mijn hoofd neer
op je oude handen
ze laten langzaam los
ondanks dat jij
alles zo met liefde
weet te strelen
mijn tranen lopen
langs je rimpels
naar de palmen
die berusten
houd ze stevig vast
kan ze nog niet missen
maar als je moet, mijn lief
huilt er niets anders op
ik weet dat jij zo goed
kunt vechten en heel lang
vol kunt houden
kzie het aan je glimlach
alsjeblieft, laat mij nog even
weerstand en je warmte voelen
dat zo kenmerkt in je zijn
en er voor zorgt
hoeveel ik van je hou
Reacties op dit gedicht
| Roxette: | Donderdag, november 21, 2002 21:34 |
| prachtig gevoelig en liefdevol....hier spreekt zoveel liefde uit... Rox |
|
| wijnand.: | Donderdag, november 21, 2002 20:32 |
| ontroering streelt dit gedicht prachtig | |
| DrieGeetjes: | Donderdag, november 21, 2002 16:08 |
| Ja... Moeders... Jo. ;o)x |
|
| Margaritha: | Donderdag, november 21, 2002 16:07 |
| heel mooi, warm en gevoelig geschreven. | |
| eddy daemen: | Donderdag, november 21, 2002 15:31 |
| mooi wijnand eddy:) | |
| Sheena: | Donderdag, november 21, 2002 15:07 |
| ...sprakeloos... zo zacht zo teder ..... een van je mooiste, meen ik ! .... Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2002 | ||
| Thema's: | ||