De woorden van mijn ziel
De woorden van mijn ziel
toverden een lach op mijn gezicht
de kracht van de innerlijke zon
bracht mijn wangen op kleur
zo bewust had wijsheid mij gevangen
en direct bevrijd van alle lasten
de woorden van mij ziel
brachten steeds weer nieuwe woorden
zo stevig hebben de wortels
zich gehecht in de zwarte aarde
dat geen wind of storm
mijn evenwicht kan verstoren
de woorden van mijn ziel
omarmen ook hen die opstandig zijn
wie niet de zon kan liefhebben
zal ook nooit de maan waarderen
zelfs de wolken aan de hemel
bevestigen mij het werkelijke leven
de woorden van je ziel
dragen verder dan de wind
het is evenwicht dat je bemint.
21-11-‘02/22:44
Reacties op dit gedicht
| sweetkiss-88: | Vrijdag, november 22, 2002 15:17 |
| ik kan maar 1 ding zeggen.. prachtig!! |
|
| Frummel: | Vrijdag, november 22, 2002 12:49 |
| Wauw.. *ff stil hoor*.. Prachtig verwoord... Liefs, Frummel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: Robski | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2002 | ||
| Thema's: | ||