Slachtoffer nieuwjaarsbrand
Verbrand en in coma lig je in het ziekenhuis,
was je maar gewoon weer thuis…
Je leeft echt op de rand
je had zelfs een hartstilstand
maar je hart hebben ze godzijdank weer aan de praat gekregen
Toch ik had liever ook nog gehad dat je niet meer op de intensive care had gelegen…
Ik zal je nooit alleen laten
Als je me straks nodig hebt en wilt praten
Want ik weet hoe je bent
Ik heb je ook zonder brandwonden gekend
Voor mij zul je nooit anders zijn, dus zit daar maar niet over in
Je blijft altijd mijn vriendin
Ik weet dat het moeilijk is, maar vecht je strijd,
Anders zijn we je straks echt kwijt
Je toestand is nog steeds kritiek
Daardoor is m’n hoofd vol angst, pijn, onzekerheid en paniek
Verander m’n hart niet in steen
Lieve Cisca, laat me niet alleen…
was je maar gewoon weer thuis…
Je leeft echt op de rand
je had zelfs een hartstilstand
maar je hart hebben ze godzijdank weer aan de praat gekregen
Toch ik had liever ook nog gehad dat je niet meer op de intensive care had gelegen…
Ik zal je nooit alleen laten
Als je me straks nodig hebt en wilt praten
Want ik weet hoe je bent
Ik heb je ook zonder brandwonden gekend
Voor mij zul je nooit anders zijn, dus zit daar maar niet over in
Je blijft altijd mijn vriendin
Ik weet dat het moeilijk is, maar vecht je strijd,
Anders zijn we je straks echt kwijt
Je toestand is nog steeds kritiek
Daardoor is m’n hoofd vol angst, pijn, onzekerheid en paniek
Verander m’n hart niet in steen
Lieve Cisca, laat me niet alleen…
Reacties op dit gedicht
| anne: | Woensdag, februari 28, 2001 17:00 |
| wat mooi dat je zo aan Volendam denkt, natuurlijk ook aan je vriendin. Knap van je dat je erover kunt schrijven, voor vele zal dat moeilijk zijn, ik weet niet of jezelf ook in Volendam woont, maar ik woon daar niet maar ik leef heel erg met heel Volendam mee!!!!!!!!!!!! | |
| fabienne: | Vrijdag, januari 19, 2001 23:07 |
| wat erg om zoiets mee te maken.je bent een geweldige vriendin,zo iemand zou iedereen willen.heel veel sterkte.ik leef met jullie allemaal mee.. | |
| poema: | Vrijdag, januari 19, 2001 22:49 |
| Wat ben jij een geweldige vriendin. Voor jezelf veel sterkte in heel dit verschrikkelijke voorval. KNUFFEL, poema |
|
| : | Vrijdag, januari 19, 2001 20:44 |
| Prachtig verwoord... Leef met jullie mee... Veel sterkte |
|
| Hilde: | Vrijdag, januari 19, 2001 15:24 |
| Sterte Roos! Ook voor Cisca! |
|
| Firebolt: | Vrijdag, januari 19, 2001 13:50 |
| Wat kan ik zeggen...? Ik wens jullie allen heel veel sterkte...... |
|
| QuickSilver: | Vrijdag, januari 19, 2001 13:15 |
| Ik kan wel zeggen dat ik weet hoe jij je voelt, maar dat weet ik niet... Heel veel sterkte, meid, net als al die andere (indirecte) slachtoffers... |
|
| car: | Vrijdag, januari 19, 2001 12:33 |
| Rosanne... een prachtig stukje emotie dat je met ons deelt. ik ben erg begaan met jullie allemaal....heel veel serkte........je zult het in dit zware gevecht nog nodig hebben liefs car |
|
| Margreet: | Vrijdag, januari 19, 2001 11:34 |
| hij is mooi Roos....echwel xxxx Moi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rosanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||