(geen)
ik voel me zo eenzaam
hier zo, met ons twee
bij jou en jij
die zo gelukzalig kijkt
naar bij, bij mij
het maakt me bang
je merkt niet
dat ik hier alleen ben
en jij met ons twee
liepen onze wegen maar gescheiden
jouw gevoelens verstikken me
ik sta elders dan waar jij
hier bij mij staat
ik erger me
je merkt het
maar toch blijf je
en maakt me zo
alleen
alleen
bij jou
die zegt
dat jij alleen
voldoende bent
voor mij voor
het leven
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Vrijdag, november 22, 2002 14:52 |
| Ergerlijk dat je niet gewoon uitspreekt wat er in je omgaat, lijkt me. Ik zou zeggen; roer dat bevallige huigje eens van je, en zeg waar het op staat. Succes. (tenzij je dan de hongerdood sterft) (of nog geen nieuw onderkomen hebt gecheckt) (hoewel de meeste mensen dit gewoon uitpraten schijnt, maar goed, daarmee ben ik tot nog toe onbekend) | |
Over dit gedicht
| Auteur: eye-d | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 22 november 2002 | ||
| Thema's: | ||