Zomaar...omdat ik twijfel...




Zomaar een gedicht,
zomaar ik weet niet waarom...
Zomaar een gedicht,
want ik ben voor jou gezwicht,

Twijfels en gedachten,
waarom...
Ik ben voor jou gevallen,
dat was niet de bedoeling,
wat ben ik toch weer stom...

Heb altijd gezegd "zoiets doe ik niet",
ik zou eerlijk zijn...
Maar het is me overkomen
en soms doet het een beetje pijn...

Mijn verstand zegt STOP!
en mijn gevoel zegt MEER!
Ik weet niet naar welke ik moet luisteren,
ze blijven me teisteren...keer op keer...

Lieverd, ik wil je echt niet kwijt,
maar dit is niet goed...
Straks heb ik spijt!
Ik weet niet wat ik doen moet...

Ik volg maar mijn gevoel,
al zegt mijn verstand niet doen!
Maar wat kan ik anders,
ik ben gesmolten door jou zoen...

Als ik bij je ben,
knap ik haast van binnen.
Jou aanrakingen...
ik weet niet wat ik moet beginnen...

Waarom zou ik twijfelen,
ik zou nu ook kunnen zeggen "het is toch al gebeurd"...
Veranderen kan ik het niet meer
en je hebt me zieltje verder ingekleurd...

Misschien moet ik niet zo piekeren,
meer genieten van het moment.
Tot op die dag,
dat je niet langer meer de mijne bent...


Je bent een kanjer! kusss L.J.