Wat moet ik zonder jou??
Ik mis je nu al,
en jij bent diegene die ik nooit vergeten zal.
Jij die mij tot het eind toe altijd lachend hebt aangekeken,
zo daar vandaan onder die deken.
Maar nu doe je dat niet meer,
nu huil ik bij elke gedachte aan jou, keer op keer.
Jij hebt nu voorgoed afscheid van me genomen,
en bent voorgoed gaan dromen.
Jij wilt dat ik verder ga,
en op mijn eigen benen sta.
Maar dat wi9l nog niet zo goed lukken,
want mij leven ligt op dit moment helemaal in stukken.
Alles loopt helemaal verkeerd,
dingen waar je ook wel weer wat van leert,
Zoals dat het leven hard kan zijn,
met daarin een heleboel pijn.
Maar dan troosten jij mij altijd,
ja, dat was wel een mooie tijd.
Jij sleepte me overal doorheen,
en liet me niet vallen, voor geen één!!
Maar nu lig jij daar op het kerkhof,
want jij had een dodelijke ziekte die jou trof.
Jij hebt gevochten voor je leven,
maar die gunst om te blijven leven is je niet geven.
Dus ben jij na een hoop pijn maar heen gegaan,
en kwam ik zonder jou te staan.
En dat het zo moet zijn,
doet mij heel veel pijn.
Maar jij houd altijd een plekje in mijn hart,
en ik zou altijd van je houden waar je ook bent!!!