Pact
Niets is veranderd
sinds de dag
dat jij de eerste slagen van mijn hart
in je hand verpulverde.
Ik hou nog steeds
van de wind in het koren
en jij nog steeds
van de oogst
Ik wil
opnieuw de zee zien
en jij
opnieuw de ochtend op het schip.
Onder deze zwarte hemel
zal ik
een pact met je sluiten
ik zal
nog een avond van je houden
een laatste keer
de regen voor je vangen
en dan
mijn vleugels spreiden
en achter de maan aangaan.
Reacties op dit gedicht
| ~Marina~: | Maandag, november 25, 2002 10:01 |
| erg mooi liefs, Mar |
|
| koelemij,harold: | Zondag, november 24, 2002 21:14 |
| Mooie gedaan NooR beter zo een pact als dan met de duivel toch? greetz Har |
|
| pooky: | Zondag, november 24, 2002 21:09 |
| knap! ilse -x- | |
Over dit gedicht
| Auteur: provisorisch | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2002 | ||
| Thema's: | ||