zoveel vragen zonder antwoord.
Waarom weet ik niet waardoor het komt?
Waarom kan ik er maar niet achterkomen?
Hoe kan ik deze depressie achter me laten?
Ik zit met zoveel vragen
Ik weet niet wat ik er mee moet
Moet ik naar een vertrouwenspersoon?
Moet ik naar een psychiater?
Ik wil zo graag van alles af zijn
Door met mijn leven
Maar ik ben zat van het vechten
Kan ik dit aan mijn ouders vertellen?
Zullen zij me wel begrijpen?
Of zullen ze denken dat ik gek ben?
De laatste tijd ben ik zo moe
Ik vergeet ook vaak dingen
Komt het door mijn depressie?
Is het een teken dat ik moet gaan?
Ik weet niet wat het is
De pijn is onverdraagbaar
Ik wil het kwijt
Anders zie ik geen andere oplossing.....
Waarom kan ik er maar niet achterkomen?
Hoe kan ik deze depressie achter me laten?
Ik zit met zoveel vragen
Ik weet niet wat ik er mee moet
Moet ik naar een vertrouwenspersoon?
Moet ik naar een psychiater?
Ik wil zo graag van alles af zijn
Door met mijn leven
Maar ik ben zat van het vechten
Kan ik dit aan mijn ouders vertellen?
Zullen zij me wel begrijpen?
Of zullen ze denken dat ik gek ben?
De laatste tijd ben ik zo moe
Ik vergeet ook vaak dingen
Komt het door mijn depressie?
Is het een teken dat ik moet gaan?
Ik weet niet wat het is
De pijn is onverdraagbaar
Ik wil het kwijt
Anders zie ik geen andere oplossing.....
Reacties op dit gedicht
| martine gieze: | Woensdag, augustus 25, 2004 19:53 |
| lieve natascha, schaam je vppral niet voor je gevoelens! je bent niet de enige en als je iemand vindt waarbij je je prettig genoeg voelt om er over te praten,zul je ervaren dat je niet alleen staat! probeer te vertouwen! sterkte!!! lieve groetjes,martine |
|
| Monique: | Dinsdag, november 26, 2002 18:45 |
| Mooi gedicht! Maar inderdaad je kan maar beter hulp zoeken... Hoe moeilijk dat ook is. En praten met mensen die hetzelfde voelen helpt ook heel goed! Je mag mij ook altijd mailen! Liefs Monique |
|
| els: | Dinsdag, november 26, 2002 16:28 |
| ik weet natuurlijk niet wat er aan de hand is, maar ik zou je echt aanraden op zoek te gaan naar een vertrouwenspersoon, iemand waarmee je kan praten!! Dat kan iemand van buitenaf zijn, maar dat hoeft daarvoor niet persé hoor!! Zoek iemand die je vertrouwt en probeer er samen uit te geraken... als je wil, mag je me altijd mailen (been there, done that). Ik kan altijd een luisterend oortje bieden!! veel liefs, els |
|
| Robin Luza: | Maandag, november 25, 2002 17:38 |
| heey! je moet er echt over praten! je kan mij of chiara altijd mailen. het is beter om je verhaal kwijt te kunnen dan het de hele tijd op te proppen! dan komt het er op een verkeerde manier uit, en dat kan je soms nog kostbare dingen kosten! mail me meis, ik hoop dat we dan samen uit kunnen komen. je moet actie ondernemen! precies wat chiara zegt! xxxjes Robin |
|
| Iejoor: | Maandag, november 25, 2002 14:13 |
| Moe zijn, een teken van gaan? Nee, een alarm, dat in je hoofdje rinkelt, en vraagt om een reactie...namelijk de actie! Mail gerust weer meissie, je weet dat ik er nog altidj voor je blijf... Liefs CHiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: natascha joyce | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2002 | ||
| Thema's: | ||