Ik mis je
de kamer kijkt me kil aan
met voor me koel licht
dicht bij me met ietsje verder
achter een gesloten deur
haar hart ongedurig in de weermaar hoorbaar in het ritme
van bijna ontluikende natuur
-lentegevoel met wintervreugde-
schenken haar woordenme wat ik mis
wat ik vergeten was
wat ik God
allemachtig
vergeten wasnet buiten mijn zicht
kraakt ijs pijnlijk
met een verlaten rilling
over mijn rug
^__^
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Dinsdag, november 26, 2002 19:21 |
| hopelijk is nu het ijs gebroken tussen jullie ... ;0) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joris Daelemans | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2002 | ||
| Thema's: | ||