Bergbeklimmen
Voeten van gevoel verstoken
Bloed aan iedere stekelige rots
De top is alles. Die wil ik halen
Adem komt in pijnlijke stoten
Verlichting brengt zij niet, slechts kou
Naar boven moet ik! Ik zal het halen
Mijn ogen waat'ren van de dunne lucht
Mijn vingers zien slechts zwart en blauw
Maar klimmen zal ik, uit dat dal!
Maar eenmaal op de bergtop aangeland
Is er niets dan kale rots en steen
Ik kijk vermoeid naar mijn geschramde handen
Ik huil en vraag: is dit het nou?
Bloed aan iedere stekelige rots
De top is alles. Die wil ik halen
Adem komt in pijnlijke stoten
Verlichting brengt zij niet, slechts kou
Naar boven moet ik! Ik zal het halen
Mijn ogen waat'ren van de dunne lucht
Mijn vingers zien slechts zwart en blauw
Maar klimmen zal ik, uit dat dal!
Maar eenmaal op de bergtop aangeland
Is er niets dan kale rots en steen
Ik kijk vermoeid naar mijn geschramde handen
Ik huil en vraag: is dit het nou?
Reacties op dit gedicht
| Jane Doe: | Maandag, januari 22, 2001 16:44 |
| Soms lees ik hier gedichten die me raken.... Net zoals deze....erg..erg... mooi..... |
|
| Idster: | Zaterdag, januari 20, 2001 10:46 |
| Ben het met Fire eens...maar toch...zal ook de zon voor jou schijnen !! Hou vol !! Liefs, Idster |
|
| Firebolt: | Zaterdag, januari 20, 2001 08:33 |
| ja.... wat kan het resultaat soms tegenvallen..... mooi gedicht...! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lucidity | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||