Nog steeds verliefd
Het doet zo'n pijn, maar er over schrijven helpt.
Ik schrijf momenteel ook weer gedichten.
Maar plaatsen doe ik ze nog maar niet.
Zijn nog te persoonlijk
Doordrenkt van veel verdriet
Loop nu bijna een jaar te dolen
Met mijn ziel onder mijn arm.
Zie het soms ook echt niet meer zitten.
Voel me zo koud in plaats van warm
Had een heel goed en fijn leven.
Maar plots kwam daar de dreun
Wist echt niet wat te doen meer.
En nu doet het @!^%$ nog steeds zeer
Zal dat gevoel van pijn ooit verdwijnen.
Dat wat ik nu nog steeds voor haar voel
Ilona schrijft zo mooi "de pijn zal helen".
Dat is wat ik bedoel.
De tijd die zal het leren.
Of dit straks ook geld voor mij.
Denk eerlijk gezegd van niet.
Ze betekent gewoon teveel,nog steeds alles voor mij.
Ja, nog steeds wil ik haar heel graag terug.
Ze is dan ook zo bijzonder.
Het mooiste en liefste wat er is.
Kan gewoon niet zonder........... haar.
19-01-2001.
Ik schrijf momenteel ook weer gedichten.
Maar plaatsen doe ik ze nog maar niet.
Zijn nog te persoonlijk
Doordrenkt van veel verdriet
Loop nu bijna een jaar te dolen
Met mijn ziel onder mijn arm.
Zie het soms ook echt niet meer zitten.
Voel me zo koud in plaats van warm
Had een heel goed en fijn leven.
Maar plots kwam daar de dreun
Wist echt niet wat te doen meer.
En nu doet het @!^%$ nog steeds zeer
Zal dat gevoel van pijn ooit verdwijnen.
Dat wat ik nu nog steeds voor haar voel
Ilona schrijft zo mooi "de pijn zal helen".
Dat is wat ik bedoel.
De tijd die zal het leren.
Of dit straks ook geld voor mij.
Denk eerlijk gezegd van niet.
Ze betekent gewoon teveel,nog steeds alles voor mij.
Ja, nog steeds wil ik haar heel graag terug.
Ze is dan ook zo bijzonder.
Het mooiste en liefste wat er is.
Kan gewoon niet zonder........... haar.
19-01-2001.
Reacties op dit gedicht
| ilona: | Zaterdag, januari 20, 2001 10:48 |
| kan het me heel goed voorstellen Lex..maar pijn heelt echt op den duur....je kunt het een plek gaan geven. Het is nu ook nog veel te vers. Ooit heb ik van een vriendin gehouden ze was alles voor mij..het heeft 7 jaar geduurd voordat ik het had verwerkt. Nu leeft ze in mijn hart en kan er mee omgaan en hou nu op een andere manier van haar omdat ik het heb geaccepteerd...en dat is het juist dat stukje acceptatie moet er eerst zijn voordat je het kan loslaten...ik leef met je mee en voel met je mee | |
| jessica: | Zaterdag, januari 20, 2001 10:44 |
| leef heel erg met je mee... en ik denk zelf ook wel dat de pijn zal helen...maar het laat wel een gat achter...en die zal nooit meer dichtgaan...heel veel sterkte xxx jessica |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lex | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||