zelfmoord.
25 uur per dag
heb ik gezocht
iedere stoeptegel
heb ik gezien
een week lang
onzeker
gek werk ik
van de stress
wie het het hardst
roept
doet het niet
een uitspraak die
me op de been hield
mis
tussen de veroeste fietsen
werd je uit de grecht gedregt
woedent was ik
hoe had je zo zwak
kunnen zijn
je zelf te vermoorden?
Reacties op dit gedicht
| irma: | Dinsdag, januari 29, 2002 18:43 |
| ik vind zelfmoord plegen niet zwak maar er is lef voor nodig om het leven achter te laten en iedreen die om je geven te verliezen. ik vind het knap van iemand, maar ook sneu dat een mens zo diep is geraakt door emoties en daar zelfmoor dgaan plegen. | |
| mirjam: | Dinsdag, januari 30, 2001 01:18 |
| snappen jullie dan niet dat de schrijfster haar eigen emoties met deze woorden weergeeft. Ik denk dat jullie te letterlijk zijn stil blijven staan bij het woordje zwak, het geeft gewoon haar gevoel weer. | |
| Jamaïca: | Zaterdag, januari 20, 2001 19:47 |
| Sorry, maar zwak zou ik deze handeling zeker niet noemen. Ik sluit me aan bijj firebolt; de mensen zijn de egoïstisch om te helpen en het te geloven. Want ze zeggen of doen dit zeker niet om aandacht te trekke,; maar uit wanhoop | |
| Firebolt: | Zaterdag, januari 20, 2001 17:07 |
| Je woede kan ik begrijpen, maar om het zwak te noemen..?? Ik denk dat er veel moed voor nodig is....een beslissing die je niet zomaar neemt. Wat achterblijft zijn onze frustraties.....onbegrip...onvermogen.... Is dat misschien niet egoistisch van ons...??? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: digilijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2001 | ||
| Thema's: | ||