Mijn open eind
Het was hier,
hoorde ik nog zeggen,
de donker kwam en ik
voelde mij opgelicht...
Vederlicht zweefde ik verloren
langs de gevonden voorwerpen
rechtstreeks naar die stalen kist...
Ik dacht nog wacht
en keek naar de mensen rondom,
het is vast ‘n droom of ‘n list,
ik de enige, die het einde nog niet wist...
Ik wist nog, dat mijn boek openlag
op het kastje naast mijn bed
ik was haar einde reeds genaderd
en dacht deze thriller te begrijpen...
Plots kwam het besef
Ik schreeuwde luid
mijn open einde was een feit
en ik blies met kille adem mijn laatste verhaaltje uit...