komt gij zwoel meisje van mij
komt gij
komt gij
komt gij
zwoel meisje
van mij
gisteren avond werd ik
mijn evenbeeld in harmonie
deling in symmetrie
dat mijn tederheid vervloekt
want niemand
zoekt de jongen in dit gedicht
je maakt me dood
als dichter zonder licht
Ciao,
komt gij
komt gij
zwoel meisje
van mij
gisteren avond werd ik
mijn evenbeeld in harmonie
deling in symmetrie
dat mijn tederheid vervloekt
want niemand
zoekt de jongen in dit gedicht
je maakt me dood
als dichter zonder licht
Ciao,
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Zaterdag, november 30, 2002 20:16 |
| Dood...vermoord...? Ojee...We kunnen miqueal niet missen hoor... Liefs Chiara. PS: wonderschoon dit miquel... |
|
| Laurens Windig: | Zaterdag, november 30, 2002 14:35 |
| Prachtig! | |
| MayadeBij: | Zaterdag, november 30, 2002 12:56 |
| Ik hou van mensen die de tederheid vervloeken, zolang ze maar gewoon teder zijn, | |
| ~Marina~: | Zaterdag, november 30, 2002 12:50 |
| apart gedicht... liefs, Mar |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Miquel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2002 | ||
| Thema's: | ||