kristallen trap
Vroeger liep jij van een kristallen trap
En keek naar mijn leeg gezicht
Mijn ogen zonder ziel
En mijn dromen gebroken
Ik werd sterker en alles veranderde
Terwijl ik neerdaal op mijn kristallen trap
en kijk naar je lege ziel
En je dromen die ik gebroken heb
Denk ik hoe vreselijk ik wel ben
Hoe gemeen ik wel moet zijn dat ik je zoiets aandoe
En ik geef je je lach, je grijns terug
Mijn ziel geef ik weg
Ik zet je op de kristallen trap
en mezelf opnieuw aan de grond
Mijn kristallen trap
Was ooit de mijne
Nu niet meer, nooit van mij
En keek naar mijn leeg gezicht
Mijn ogen zonder ziel
En mijn dromen gebroken
Ik werd sterker en alles veranderde
Terwijl ik neerdaal op mijn kristallen trap
en kijk naar je lege ziel
En je dromen die ik gebroken heb
Denk ik hoe vreselijk ik wel ben
Hoe gemeen ik wel moet zijn dat ik je zoiets aandoe
En ik geef je je lach, je grijns terug
Mijn ziel geef ik weg
Ik zet je op de kristallen trap
en mezelf opnieuw aan de grond
Mijn kristallen trap
Was ooit de mijne
Nu niet meer, nooit van mij
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: fieteke_v° | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2002 | ||
| Thema's: | ||