Dolend hart
Het is de schuld niet van de zilveren volle maan,
dat mijn schreden verder gaan,
en mijn stappen de toekomst rimpelen.
Geef de schuld niet aan de opgaande zon,
als ik reeds sta te kijken naar de dansende schuimtoppen,
van levenslust altijd deinende blauwe golven.
Geef de schuld niet aan de azuurblauwe lucht,
die wolkjes drijven reeds lang voorbij.
Ik reikte enkel uit mijn hand
de grijze regen daalde neer,
voor de bescherming te ver weg,
toch zocht ik mijn weg erheen.
Het is vooral niet de schuld van de ontluikende witte bloem,
ik zag ze bloeien, mijn taak ten einde,
ze staat mooi in dat verwilderde groen,
groeien is nu wat ze moet doen,
Van op de richel van de slenk sla ik de symbiose gade,
in evenwichtigheid de gedachten die in mij op dage.
En..... toch schreiden mijn passen verder,
onrust is nu eenmaal mijn naam,
al koestert mijn zwaar hart in liefde deze beelden,
mijn tijd is hier verstreken
Deuren moeten ingestampt worden,
der is daar een weg nog niet ontgonnen,
nog niet onderworpen,
nog niet beheerst.......nog niet gevonden.
“……Dolend hart…….”
dat mijn schreden verder gaan,
en mijn stappen de toekomst rimpelen.
Geef de schuld niet aan de opgaande zon,
als ik reeds sta te kijken naar de dansende schuimtoppen,
van levenslust altijd deinende blauwe golven.
Geef de schuld niet aan de azuurblauwe lucht,
die wolkjes drijven reeds lang voorbij.
Ik reikte enkel uit mijn hand
de grijze regen daalde neer,
voor de bescherming te ver weg,
toch zocht ik mijn weg erheen.
Het is vooral niet de schuld van de ontluikende witte bloem,
ik zag ze bloeien, mijn taak ten einde,
ze staat mooi in dat verwilderde groen,
groeien is nu wat ze moet doen,
Van op de richel van de slenk sla ik de symbiose gade,
in evenwichtigheid de gedachten die in mij op dage.
En..... toch schreiden mijn passen verder,
onrust is nu eenmaal mijn naam,
al koestert mijn zwaar hart in liefde deze beelden,
mijn tijd is hier verstreken
Deuren moeten ingestampt worden,
der is daar een weg nog niet ontgonnen,
nog niet onderworpen,
nog niet beheerst.......nog niet gevonden.
“……Dolend hart…….”
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, december 02, 2002 03:18 |
| oef Rudy ik val weer stil in ontzag ..... Sheen |
|
| Laurens Windig: | Zondag, december 01, 2002 13:48 |
| Ik ben niet zo weg van wederkerend schuld in opeenvolgende strofen, maar Rudi...dit is een juweel! | |
| Jeffry: | Zondag, december 01, 2002 11:14 |
| Je had m'n tweelingbroer kunnen zijn, alsof je mijn gedachten op schrift stelt. PRACHTIG!!! ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeulen Rudy | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2002 | ||
| Thema's: | ||