"Geef mij je hand", zei de Tovenares
Ik durfde niet...
"Geef mij je hand", sprak Zij alweer
Ik gaf hem haar...
Warme tintelingen doortrokken mijn vingers
Stroomden binnen
Tot in de puntjes van mijn langste haar
En mijn korste teentje
"Sluit je ogen", zei de Tovenares
Ik durfde niet...
"Sluit je ogen", sprak Zij alweer
Ik sloot ze
Kleuren wervelden voor mijn gesloten leden
Wond're pracht
Ik wist niet dat er zoveel bestonden
Op deze aarde
"Laat mijn hand los", zei de Tovenares
Ik wilde niet
"Ik moet gaan", sprak Zij alweer
Ze was weg
Ik heb verloren...