De lang verwachte duisternis valt

De lang verwachte duisternis valt
en laat alles donker worden,
In dit deze kamer ben ik alleen,
Ik zit vlakbij de open haard,
de na smeulende hout verwarmen m'n gezicht,
In deze vredige eenzaamheid
waarin de buitenwereld stil is geworden,
komt in het halfduister
alles weer tot me terug,
Half wakker en nog half in dromen
zie ik lang vergeten taferelen,
Dus het heden gaat over in het verleden
en raakt zo nu en dan verstrengeld in elkaar,
Ze spelen spelletjes in mijn gedachten,
net als het hout terwijl het uitdooft,
Liefde was één langdurig afscheid
en vanavond komt dat allemaal weer tot me terug,
in het halfduister
Ik sluit mijn ogen
en m'n vage herinneringen gaan voorbij,
veel te vlug
als een engel die in m'n kamer voorbij zweeft


Ciao,