"Het nieuws werd door een dun draadje verteld.
Door een man met tranen in zijn stem werd ik gebeld"
"Ze is heengegaan"
Een boodschapper met pijn

Langzaam spoelt de regen je steen weer schoon.
De mensen zijn al naar huis gegaan.
Ze hebben me hier maar laten staan.

Ik had nog zoveel te vertellen .
Aan zoveel dingen gedacht onderweg.
Nu ik hier zo sta, in het veels te groene gras.
Doet het er niet meer toe hoe het eigenlijk was.
De geur van natte aarde .
De kleuren van de bloemen om je heen.
Hier, jij en ik alleen.

Hoe het nou zou zijn?
Geen idee ik ken alleen de pijn.
Ik zal blijven komen. Om samen met jouw verder te dromen.
Hier, jij en ik alleen.

Langzaam spoelt de regen jouw steen weer schoon.
Op die heuvel onder die boom.

vergeten madelief