Weer heb ik het gedaan.
Ben weer met hem gegaan.
Waarom dat wil ik weten.
Waarom ben ik hem niet vergeten.
Zet ik onze vriendschap weer op het spel.
Zeg je dan weer vaarwel.
Het weten wil ik niet.
Het doet waarschijnlijk weer verdriet.
Maar het voelde zo ontzettend fijn.
Om weer lekker in zijn armen te zijn.
Ik voelde me zo blij.
Maar ondertussen ook bang,want wat voeld hij nou voor mij.
Ben er nog niet achter gekomen.
Ik zit steeds weer over hem te dromen.
Hij is degene waar ik veel voor voel.
Maar ik denk niet dat hij snapt wat ik bedoel.
Die twijfel doet zo zeer.
Ik wil hem niet kwijt raken, niet nog een keer.
Wat word het vriendschap of vijand.
Als het et laatste is maak ik mezelf van kant.
Wat ik voor hem voel kan ik niet zeggen.
Het is iets wat ik niet kan uitleggen.
Wil niet dat zijn vrienden het van die zoen weten.
Dan kan ik mijn vriendschap met hem wel weer vergeten.
Dan doet hij weer groot en cool.
Houd hij niet meer rekening met mijn gevoel.
Zo wil ik niet leven.
Als ik hem weer kwijt raak heb ik niet meer waar ik om kan geven.
Nee, dat kan ik niet aan .
Denk dat ik dan beter kan gaan.
Doe me niet weer zo veel pijn.
Zeg me dat je ook bij mij wil zijn.