Ik word misselijk van je,
Ik word misselijk van je,
Ik word misselijk van je,
je weet dat ik je aanvoel,
daarom moeten we bij elkaar blijven,
We weten het!
We ontwijken elkaar
maar onze ogen niet,
ik verlang naar je en dat haat ik,
Je laat me branden als een kaars
die te heet wordt als je het uiteinde aanraakt,
We voelen het,
ik moet hier greep op zien te krijgen,
je drijft me tot waanzin,
liefje,
maar hou niet op,
ik kan er geen genoeg van krijgen,
Je laat me niet leven.
Hou op!
Ciao,
Ik word misselijk van je,
je weet dat ik je aanvoel,
daarom moeten we bij elkaar blijven,
We weten het!
We ontwijken elkaar
maar onze ogen niet,
ik verlang naar je en dat haat ik,
Je laat me branden als een kaars
die te heet wordt als je het uiteinde aanraakt,
We voelen het,
ik moet hier greep op zien te krijgen,
je drijft me tot waanzin,
liefje,
maar hou niet op,
ik kan er geen genoeg van krijgen,
Je laat me niet leven.
Hou op!
Ciao,
Reacties op dit gedicht
| jackyXXX: | Maandag, december 02, 2002 10:21 |
| ff over....hahahhha jackyXXX |
|
| Iejoor: | Maandag, december 02, 2002 09:55 |
| Hee MIquel, Oei...elkaar aanvoelen, en een hart, dat naar haar verlangt...en die persoon? Doet er nix mee...? Nouja, na zo'n gedicht kan ik mij dat niet voorstellen... Laat het eens lezen.. Liefs chiara. |
|
| minni: | Maandag, december 02, 2002 01:48 |
| leuk leuk! je drijft me tot waanzin.....maar ga vooral door. Ik snap wat je bedoelt Lekker met je gekletst en spreek je snel weer slaap lekkur |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Miquel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2002 | ||
| Thema's: | ||