Samen
lieve manuella samen kunnen wij het aan.
de feestdagen te vieren met een lach en een traan.
wij slaan ons allen er door heen.
al voelen we ons door papa verlaten.
we moeten er door heen.
want voor nikita is het fijn.
dat de feestdagen voor ons prinsesje er zal zijn.
dus lieverd kop op allebij.
af en toe elkaar even omhelzen.
dat verzacht de pijn.
maar weet zolang ik leef.
ik er voor jullie zal zijn
Reacties op dit gedicht
| paardekooper: | Dinsdag, december 03, 2002 19:28 |
| Inderdaad Els een vader verlaat zijn dochter nooit. Hele fijne feestdagen. Liefs Ria. |
|
| Hunter girl: | Maandag, december 02, 2002 13:03 |
| Hoi Ma JA we komen de dagen wel door , maar papa heeft ons niet verlaten dat is pas op het moment dat wij hem vergeten zijn....Ik hou van je manuella |
|
Over dit gedicht
| Auteur: els westrik | 
|
|
| Gecontroleerd door: caroline | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2002 | ||
| Thema's: | ||