Voorbij de evenaar
Zwaartekracht vergeten.
Makkelijke woorden en niets
weten.
Ze kijkt en ze kijkt alleen.
Lange ogenblikken
en langzaam gelach.
Wie kijkt kijkt mee.
Dronken zie ik alles en wankel ik
met haar mee.
Want het einde is geen
val of een grap
maar gewoon de valkuil van de liefde
waar ik zonder medelijden weer in trap.
Makkelijke woorden en niets
weten.
Ze kijkt en ze kijkt alleen.
Lange ogenblikken
en langzaam gelach.
Wie kijkt kijkt mee.
Dronken zie ik alles en wankel ik
met haar mee.
Want het einde is geen
val of een grap
maar gewoon de valkuil van de liefde
waar ik zonder medelijden weer in trap.
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, december 02, 2002 23:22 |
| oef pijnlijk maar waar, ik hoop dat ze ooit haar blik wenden kan .. de goede kant op .. Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2002 | ||
| Thema's: | ||