Dikke mist
Hoewel ik het gevoel heb al jaren wakker te zijn,
ligt het land nog steeds gehuld in een dikke mist.
Bomen rijzen als lijken uit de grond,
en ik kan niet verder denken dan waar de trein me brengt.
In mijn hoofd hoor ik Mozart,
in de verte een gsm,
en naast me "dat zoiets toch niet waar kan zijn!"
Het lanschap verandert en een
bleke winterzon strooit willekeurige schittering over bevroren grond.
Kon ik ook maar zo snel landschappen veranderen als de trein me doet geloven.
ligt het land nog steeds gehuld in een dikke mist.
Bomen rijzen als lijken uit de grond,
en ik kan niet verder denken dan waar de trein me brengt.
In mijn hoofd hoor ik Mozart,
in de verte een gsm,
en naast me "dat zoiets toch niet waar kan zijn!"
Het lanschap verandert en een
bleke winterzon strooit willekeurige schittering over bevroren grond.
Kon ik ook maar zo snel landschappen veranderen als de trein me doet geloven.
Reacties op dit gedicht
| *{DoRiŅa}*: | Dinsdag, december 03, 2002 20:25 |
| wtffffff :| zuuuuuper mooi.. ben elemaal stil.. (sni om te lache, 's echt waar) en keb da ni veel want ik zen nogal moeilijk stil te krijge weete ;) ma allee jong echt een supersupersupersuper schoon gedichtje.. ben nog ni veel mense tegegekome die da da zo mooi kunne omschrijve :) allee doe zo voort e meisje (k) *dorien* | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kimvsw | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2002 | ||
| Thema's: | ||