uitersten

Uitersten

Ik kan je liefhebben tot de einder dood,
de einder van die einder: het vergaan of
daar de einder van: het niet-bestaan.

In het ultiem moment voorbij de grens
zullen onze minnen elkaar opheffen
zodat we kunnen worden opgeteld
tot een volledig mens.

(ik hoop op troost met dit gedicht voor jou, je weet wel wie)

Geschreven door

Theo van de Wetering

Reacties op dit gedicht

Theo van de Wetering vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

waterval:	Dinsdag, december 10, 2002 13:48
degene waarvoor het is zal het wel mooi vinden, dat kan niet anders, ...want het is prachtig.....

flyingbabe:	Woensdag, december 04, 2002 11:27
positief gedacht begripvol en hoopvol knuff, babe

MayadeBij:	Woensdag, december 04, 2002 08:54
Erg mooi,

Roxette:	Woensdag, december 04, 2002 00:49
oneindig positief..... eindelijk.... prachtig

Sheena:	Woensdag, december 04, 2002 00:29
ik hoop dat, wie je weet wel wie ook is, troost put uit dit wonderschoons .... Sheen

Over dit gedicht

Auteur: Theo van de Wetering
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 04 december 2002
Thema's: [Dood] [Filosofie] [Liefde]