Woorden
Zoveel woorden aan mij besteed
Eenzijdige leugens
Conclusies en illusies
Onbegrip en verslagenheid
Een niet te winnen strijd
Het maakt me onverschillig
Het maakt me koud
Koud van binnen
Alle warmte die ik ooit in me had
Als ijs rond mijn hart
Gevoelens van vertrouwen verloren
Gevoelens van geloof vergaan
Ik weet genoeg nu
Maar het ongeloof blijft bestaan
Eenzijdige leugens
Conclusies en illusies
Onbegrip en verslagenheid
Een niet te winnen strijd
Het maakt me onverschillig
Het maakt me koud
Koud van binnen
Alle warmte die ik ooit in me had
Als ijs rond mijn hart
Gevoelens van vertrouwen verloren
Gevoelens van geloof vergaan
Ik weet genoeg nu
Maar het ongeloof blijft bestaan
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Woensdag, december 04, 2002 16:25 |
| Ongeloof, onbeseft, onverwacht...Soms zoek je zulke dingen niet achter mensen, en wordt je overvallen met verdriet...teleurstelling. Spijtig genoeg, gaan dingen zo... Sterkte ermee, alleen, huil niet om iemand, die niet om jou zou huilen. Je verdiend beter... liefs chiara. |
|
| flyingbabe: | Woensdag, december 04, 2002 15:21 |
| niet iedereen kent de weg naar waarheid moeten we mee leven... jammer maar realistisch |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RNDCJ2 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2002 | ||
| Thema's: | ||