Zomaar een overwinning..

Zomaar ineens eerste met de marathon,
ik stond er echt versteld van dat ik zo ineens won.
Helemaal kapot gegaan,
aan het eind kon ik ook niet meer op mijn benen staan.

Één ronden gesprint voor de bel,
de moeite waard was het wel.
Een lekker boterkoek letter gekregen,
dit was weer een keer een zegen!

Bedanken moest ik ook diegene die mij aangemoedigd hadden,
en die mij niet vergeten waren.
Een stuk van die letter kregen ze allemaal,
ja, dit keer stond ik een keer niet voor paal!!

Dit is iets waar me oom heel trots op geweest zal zijn,
al doet zijn afwezigheid gister bij die marathon wel pijn.
Maar hij ziet nu alles van boven af,
en deze overwinning is wat hij me gaf!!!