Terugval
Verandelijk als het weer
regen ik mezelf op en neer
Van zonneschijn tot donderwolk
Van lenterbries tot waterkolk
Ontspringend in een frisse bron
inspiratie waarin leven begon
Nu verdrinkend in mijn doornbos
Ik raak verstrikt en kom niet los
Verandelijk als het weer
Een eenzame duik in een diep
blauw meer
Probeer me ferm boven water te
houden, maar ik verval steeds
weer in het oude
regen ik mezelf op en neer
Van zonneschijn tot donderwolk
Van lenterbries tot waterkolk
Ontspringend in een frisse bron
inspiratie waarin leven begon
Nu verdrinkend in mijn doornbos
Ik raak verstrikt en kom niet los
Verandelijk als het weer
Een eenzame duik in een diep
blauw meer
Probeer me ferm boven water te
houden, maar ik verval steeds
weer in het oude
Reacties op dit gedicht
| adepien: | Donderdag, januari 30, 2003 20:22 |
| khad die van mij haast niet hoeven schrijven ;)! heel mooi gedicht.. wij snappen elkaar wel! liefs | |
| Nessaja: | Zaterdag, december 07, 2002 20:03 |
| mooi... beetje triest! maar goed beschreven gevoelens! :-) |
|
| margot: | Zaterdag, december 07, 2002 16:05 |
| wie niet?? hele mooie liefs,margot |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lonely | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2002 | ||
| Thema's: | ||