Dennenbomen groeien naar de hemel
engelen zingen hun liederen
hoe braaf mijn woorden over kerst
maar hoe stil bewust is dan mijn hart
als de klokken van de kerk twaalf slaan
mensen testen of zijn nog gelovig zijn
waar zijn die warme harten gebleven
als de lampjes knipperen in de boom
je brood niet smaakt in eenzaamheid
hoe koud de warmte van het huis
waar geen lichten branden
zo tekenend voor de werkelijkheid
hoe droef mijn inspiratie bij elke kerst
waarom zing ik niet hard het geluk
onder de verlichte dennenbomen
die toch naar de hemel konden groeien
maar nu dood zijn schoonheid geeft
die anders niemand wilde zien
hoe eenzaam is de kerstboom
die met kerstmis zalig mag zijn
het lot is in eenzaamheid fataal.
06-12-‘02/23:51
~Marina~: | Maandag, december 09, 2002 09:25 |
ik ga mee met Suus... en Angel, er zijn genoeg mensen die aan je denken! liefs, |
|
Roxette: | Zaterdag, december 07, 2002 23:32 |
en toch.....kan het ook anders zijn.... dat wens ik jou ook toe.... groetjes Rox |
|
Marieke: | Zaterdag, december 07, 2002 10:53 |
Wat een triest gedicht. En dat, terwijl ik me zo op kerst verheug. Je hebt me wakker geschud, Angeli! Bij ons thuis is het warm. Bij ons staat er straks weer een boom met ballen versierd. Er branden kaarsen. Er draait een kerst CD. Er is warmte. Terwijl anderen het niet zo hebben. Ik wil wat doen... Liefs Marieke |
|
Frummel: | Zaterdag, december 07, 2002 07:22 |
Zal ik dan maar, een mooie kerstbal in de boom hangen, zodat ook hij de kerst niet alleen hoeft te vieren, en al is het geen samen zijn wat wel graag gewenst is, gedachtes aan iemand brengen ook veel warmte.. Ik denk aan je.. Liefs, Frummel |
|
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 december 2002 | ||
Thema's: |