de wereld achter de ruit
soms als ik mij ogen open doe
zie ik hetgene achter die ruit en voel me moe.
het is een grauwe, regenachtige dag.
ik zou het grijze akelige willen vernielen.
misschien verschijnt er op mijn gezicht dan terug een lach?
ik zou plaats willen maken voor licht en warmte,
daar buiten, maar in mijn geest,
waar dit nooit is geweest.
maar toch doe ik het niet,
blijf binnen en slik mijn verdriet.
maar ooit komt er eens die dag,
dat ik die ruit stuk sla
en een grote vergissing bega.
ik loop naar buiten en verniel al het grijze
op woedende wijze.
dan wanneer ik tot rust kom
was dit misschien erg dom?
ik sta op mijn benen te beven
en denk nu heb ik een plaats meer om te leven.
de hele wereld is verwoest,
misschien was ik beter koest?
of nee misschien is er beter niets,dan dit,
en alles wordt wit.
zie ik hetgene achter die ruit en voel me moe.
het is een grauwe, regenachtige dag.
ik zou het grijze akelige willen vernielen.
misschien verschijnt er op mijn gezicht dan terug een lach?
ik zou plaats willen maken voor licht en warmte,
daar buiten, maar in mijn geest,
waar dit nooit is geweest.
maar toch doe ik het niet,
blijf binnen en slik mijn verdriet.
maar ooit komt er eens die dag,
dat ik die ruit stuk sla
en een grote vergissing bega.
ik loop naar buiten en verniel al het grijze
op woedende wijze.
dan wanneer ik tot rust kom
was dit misschien erg dom?
ik sta op mijn benen te beven
en denk nu heb ik een plaats meer om te leven.
de hele wereld is verwoest,
misschien was ik beter koest?
of nee misschien is er beter niets,dan dit,
en alles wordt wit.
Reacties op dit gedicht
| -guardian-angel-: | Woensdag, maart 19, 2003 16:56 |
| :) mooi zou niet de gepaste opmerking zijn op dit gedicht maar je woorden en hoe je die verwerkt hebt in deze zinnen is gewoon geweldig ik snap je gedicht zo goed, ... was zelfs wel even stil omdat het wel mijn gevoel leek... maar toch ookal is mooi niet het gepaste woord op dit gedicht ik vind het super mooi... ;) dikke kus vanuit hier | |
| Nessaja: | Zaterdag, december 07, 2002 18:32 |
| er komt wel terug een lach op je gezicht! | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2002 | ||
| Thema's: | ||