Kindergezicht
Haar lange haren bespeeld door de wind
die haar wangen doet blozen en haar ogen doet tranen
de striemende regen in het gezicht van een kind
die zich tussen littekens door een weg weet te banen.
die haar wangen doet blozen en haar ogen doet tranen
de striemende regen in het gezicht van een kind
die zich tussen littekens door een weg weet te banen.
Reacties op dit gedicht
| Marieke: | Maandag, december 09, 2002 19:08 |
| Je staat af en toe verbaasd van wat kinderen aan kunnen, Nette. Steeds weer opnieuw sta ik versteld van de veerkracht en de moed om door te gaan. Als die kleine mensen om zich heen heeft die d'r helpen, zal ze het zeker redden. Wees jij er voor haar, ze heeft je nodig. Liefs Marieke |
|
| Iejoor: | Maandag, december 09, 2002 15:33 |
| Soms is het zwaar, voor zo'n kind. Maar hij weet zijn weg te banen gelukkig, hopelijk, weet hij de weg ook af te sluiten. Zich te verzetten tegen het pesten... Sterkte en liefs, Chiara. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nette | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2002 | ||
| Thema's: | ||