vader houdt van me, dat zegt hij
z’n lever en z’n wereld zou hij afstaan
aan de zoon met zijn bloed
twee dagen gaat hij vooruit en wenend
een dag achteruit, de realiteit in
het is een genoegen zijn kind te wezen
het was een enkeltje richting de hemel
tijdens jaren die nog ontworpen worden
de zoon kust de lippen van een prins
vader houdt van me, dat zegt hij
z’n lever en z’n wereld zou hij afstaan
doch als hij me op die manier haat
dan haat hij me
Iejoor: | Maandag, december 09, 2002 15:47 |
PS: Je weet toch wel, dat haat en liefde, dicht bij elkaar liggen...? *knuf* ben dr voor je, altijd he?! dat weet je... |
|
aseos: | Maandag, december 09, 2002 15:46 |
toch houdt hij denk ik wel van je alleen haat is wat er aan de oppervlakte drijft! Vaders blijven ondoorgrondelijk denk ik, geef hem tijd, véél tijd:S! KUSJE! soesa | |
Iejoor: | Maandag, december 09, 2002 15:46 |
Lieve Ardy, Dat schrijf je weer wonderschoon, maar behoorlijk ontroerend... Soms is het moeilijk, als je vader, je niet accepteerd, zoals je werkelijk bent.... Kom op he?! Hou je goed... Liefs Chiara. |
|
Auteur: Armand Manoochehry | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 09 december 2002 | ||
Thema's: |