in zwart gehuld
stemmen in men hoofd,
je ziet de schaduwen sluipen
in zwart gehuld.
woorden verdrinken
in die duisternis in mij.
de kilte,
vergeten wat het is,
wat ooit licht heeft beleefd
zal stilaan sterven,
zonder restje verdriet
wat ik nooit heb gehad,
maar ooit heb geerfd
dat,is eenzaamheid.
Bittere woorden
diep in men ziel gekerfd.
je ziet de schaduwen sluipen
in zwart gehuld.
woorden verdrinken
in die duisternis in mij.
de kilte,
vergeten wat het is,
wat ooit licht heeft beleefd
zal stilaan sterven,
zonder restje verdriet
wat ik nooit heb gehad,
maar ooit heb geerfd
dat,is eenzaamheid.
Bittere woorden
diep in men ziel gekerfd.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: christophe morjau | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2002 | ||
| Thema's: | ||