ik dacht dat ik wat mensenkennis had
of in iedergeval genoeg
ik dacht dat ik jou kon
ik had niet door dat je loog
dat je alles en iedereen bedroog
het is jammer van mijn tijd dat ik er zo lang over heb gedaan om achter jou ware aard te komen
om te ondekken hoe deze vriendschap uit een leugen bestond
ook zo jammer voor de mensen
die nog steeds in jou geloven
maar geloof mij
het duurt mischien even
maar mischien ook niet
dat iedereen weet hoe jij bent
en dan sta je alleen op de wereld
zielig met je eigen zielige en verzonnen verhaaltjes
helemaal alleen.....